Een potentiële tarief van 100% op alle Chinese goederen markeert een drastische escalatie van de handelsspanningen, die schokgolven door de wereldwijde toeleveringsketens voor schone energie en kritieke materialen stuurt.
In een dramatische zet die de wereldhandel dreigt te ontwrichten, kondigde voormalig president Donald Trump een plan aan om een tarief van 100% op alle import uit China op te leggen, met ingang van 1 november. Dit beleid, aangekondigd via sociale media op 10 oktober, zou bovenop bestaande tarieven worden toegepast, waardoor de totale heffing op belangrijke producten zoals energieopslagbatterijen mogelijk in eerste instantie meer dan 140,9% en in 2026 zelfs 158,4%.
De aankondiging komt slechts enkele dagen nadat China maatregelen heeft genomen om exportcontroles op belangrijke batterijmaterialen en -technologieën in te voeren, waarmee de weg wordt vrijgemaakt voor een gespannen patstelling tussen de twee grootste economieën ter wereld. Deze 'tit-for-tat'-escalatie heeft industrieën die afhankelijk zijn van trans-Pacifische toeleveringsketens in de hoogste staat van paraatheid gebracht, waardoor een hectische herbeoordeling van kosten en logistiek noodzakelijk is.
Het voorgestelde Amerikaanse tarief is opmerkelijk vanwege zijn algemene karakter, dat een breed scala aan goederen omvat, van consumentenelektronica tot landbouwproducten. De impact ervan op de groene energietransitie is echter bijzonder acuut.
Voor de Amerikaanse energieopslagsector, die cruciaal is voor de ondersteuning van het elektriciteitsnet en de groeiende vraag van AI-datacenters, verergert de maatregel een reeds uitdagende situatie. Het tarief richt zich rechtstreeks op de dominantie van China in de batterijtoeleveringsketen, een afhankelijkheid die wordt benadrukt door het feit dat ongeveer 65% van de lithium-ionbatterijen op netwerkschaal die de VS in de eerste zeven maanden van 2025 importeerde, uit China kwam.
Dit beleid wordt bovenop bestaande maatregelen gelegd, zoals de One Big Beautiful Bill Act (OBBB), die 'Foreign Entities of Concern' (FEOC)-clausules gebruikt om Chinese bedrijven te beperken in hun toegang tot Amerikaanse subsidies. Samen creëren ze een formidabele barrière voor Chinese energieproducten die de Amerikaanse markt willen betreden.
De mogelijkheid van een volwaardige handelsoorlog vond onmiddellijk weerklank in internationale markten en directiekamers.
De aankondiging veroorzaakte pre-market winsten voor Amerikaanse aandelen in zeldzame aardmetalen, een sector die wordt gezien als een potentiële begunstigde van de gespannen Chinees-Amerikaanse betrekkingen. Deze reactie onderstreept een markt die zich voorbereidt op een pijnlijke en kostbare herinrichting van de wereldwijde toeleveringsketens.
Analisten van Wood Mackenzie hebben gewaarschuwd dat in een volledig 'handelsoorlog'-scenario de langetermijnkosten voor energieopslagprojecten op nutsbedrijfsschaal in de VS aanzienlijk zouden kunnen stijgen, mogelijk met 12% tot 50%. Een dergelijke kosteninflatie dreigt de Amerikaanse doelstellingen voor schone energie te ontsporen en de uitrol van essentiële netwerkinfrastructuur te vertragen.
De situatie creëert een paradox voor de VS: hoewel het streeft naar energieonafhankelijkheid, wordt de binnenlandse batterijproductiecapaciteit naar verwachting slechts 40% van de nationale energieopslagvraag in 2030 dekken. Dit aanbodtekort betekent dat Amerikaanse ontwikkelaars mogelijk nog steeds Chinese batterijen nodig hebben, maar tegen aanzienlijk hogere kosten, wat leidt tot projectvertragingen en -annuleringen.
De Amerikaanse tariefdreiging wordt algemeen beschouwd als een reactie op de recente exportcontroles van China op kritieke mineralen en geavanceerde batterijtechnologieën. De nieuwe Chinese regelgeving, die op 8 november van kracht wordt, controleert de export van lithiumbatterijen met hoge specificaties, belangrijke productiemachines en geavanceerde anode- en kathodematerialen.
Door de uitstroom van deze hoogwaardige technologieën en materialen te beperken, benut China zijn dominante positie in de batterijtoeleveringsketen—het controleert ongeveer 96% van het wereldwijde anodemateriaal en 85% van de kathodemateriaalcapaciteit. Dit geeft Peking aanzienlijke tegenmacht in het lopende handelsgeschil.
De uiteindelijke impact van het voorgestelde tarief van 100% blijft onzeker, waarbij sommige analisten zich afvragen of het volledig zal worden geïmplementeerd of juridische uitdagingen zal ondervinden. Wat echter duidelijk is, is dat de escalerende wrijving een fundamentele herstructurering zal forceren van de manier waarop schone energietechnologieën wereldwijd worden geproduceerd en verhandeld.
Bedrijven reageren al. Gegevens van de eerste drie kwartalen van 2025 laten zien dat bestellingen uit de VS slechts 1,76% van het totale aantal overzeese bestellingen bedroegen dat door Chinese energieopslagbedrijven werd aangekondigd, waarbij markten als Australië en Japan de leiding nemen. Dit geeft aan dat Chinese bedrijven proactief de risico's verminderen door zich te richten op niet-Amerikaanse markten.
Het voorgestelde tarief van 100% is meer dan een handelsbeleid; het is een gok met hoge inzet in een bredere technologische en strategische concurrentie. Naarmate de effectieve datum van 1 november nadert, herberekenen bedrijven en overheden wereldwijd hun posities in een wereldeconomie die steeds meer gefragmenteerd raakt.